Β’ φάση διδακτικού σεναρίου
(Θουκυδίδης, Κεφ. 82-82)
Διάλογος
Ολιγαρχικός: Ο πόλεμος τελικά μόνο δεινά προξενεί… Χάθηκαν τόσες
ανθρώπινες ζωές…
Δημοκρατικός: Και τι μ’ αυτό; Ένας πόλεμος χρειαζόταν για να ξεκαθαρίσει
η κατάσταση και να καταλάβετε επιτέλους ότι η δική μας παράταξη είναι πιο
ισχυρή και η ιδεολογία μας σωστότερη όλων!
Νικόστρατος: Ω άνδρες, σταματήστε πια να λογομαχείτε… Πρέπει επιτέλους
να επικρατήσει ειρήνη!
Ολιγαρχικός: Για ποια ειρήνη μιλάς, Νικόστρατε; Όπως, βλέπεις, οι
δημοκρατικοί δεν διατίθενται για φιλικές σχέσεις! Και, έχασα τόσα κοντινά μου
πρόσωπα! Είμαι θύμα αυτού του πολέμου! Μου ζητάς να συνάψω ειρήνη με αυτούς
τους ανθρώπους;
Νικόστρατος: Η ταραχή που έχετε από τον πόλεμο είναι προφανής! Αλλά ας
κυριεύσει επιτέλους η λογική!
Δημοκρατικός: Η λογική είναι η δημοκρατία! Και, ναι, αυτό επιζητούμε, την
επικράτηση της δημοκρατίας! Είμαστε κατά του ολιγαρχικού καθεστώτος! Ο λαός
έχει το δικαίωμα να παίρνει τις αποφάσεις αυτού του τόπου!
Ολιγαρχικός: Αν ο λαός συμφωνούσε με τα λεγόμενά σας, δε θα γινόταν ο
εμφύλιος! Σταματήστε πια με αυτό τον εγωκεντρισμό που σας διακατέχει!
Δημοκρατικός: Μιλάτε εσείς για εγωκεντρισμό; Ένα δημοκρατικό καθεστώς θα
βοηθούσε όλους τους πολίτες! Η ολιγαρχία πάλι…
Νικόστρατος: Έχετε διαφορετικές απόψεις, το καταλαβαίνω! Αλλά
προσπαθήστε να συμφιλιωθείτε!
Ολιγαρχικός: Δεν πρόκειται να γίνω φίλος με έναν άνθρωπο που σκότωσε την
οικογένειά μου! Δε ζητώ αντεκδίκηση, αν και είναι η μόνη λύση! Ο πόλεμος αυτός
έφερε πολλά κακά, Νικόστρατε, δεν έχω άλλες αντοχές!
Δημοκρατικός: Μην το παίζεις θύμα, ολιγαρχικέ, ούτε εγώ πετάω στα
σύννεφα! Απλά, δεν πρόκειται να συνάψω ειρήνη με ανθρώπους με τέτοια ιδεολογία!
Νικόστρατος: Ω άνθρωποι, ο πόλεμος αυτός ήταν καταστροφικός… Δεν επιζητώ
να συμφιλιωθείτε θύτης και θύμα… Απλά, δείξτε λίγο σεβασμό στη μνήμη των
ανθρώπων που χάθηκαν για το «καλό» αυτού του τόπου…
Ολιγαρχικός: Σ’ αυτό τον πόλεμο, Νικόστρατε, μέχρι και η συγγένεια δεν
θεωρήθηκε ισχυρός δεσμός… Οι όρκοι που δόθηκαν δεν ήταν ιεροί… Η κακεντρέχεια
θεωρήθηκε εξυπνάδα… Οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν ήταν πολλές. Ας δώσουμε ένα
τέλος, λοιπόν… Δεν έχω άλλη ψυχική δύναμη… Είμαι εξουθενωμένος…
Η "ψυχολογία" του εμφύλιου πολέμου και σε...κόμικ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου