ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ

1ος  ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ:

ΠΑΙΔΕΙΑ: ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΗ

ΣΤΟΧΟΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

1.     Μετάδοση γνώσεων-διεύρυνση πνευματικών οριζόντων-ανάπτυξη νοητικών δυνάμεων (κρίση, μνήμη, αντίληψη, φαντασία, ευρηματικότητα, επινοητικότητα).

2.      Ομαλή κοινωνικοποίηση-ανάπτυξη συλλογικής συνείδησης.

3.      Καλλιέργεια δημοκρατικής συνείδησης (μέσω θεσμού μαθητικών κοινοτήτων).

4.      Ηθικοποίηση.

5.      Καλλιέργεια εθνικής αυτοσυνειδησίας.

6.      Ολοκλήρωση προσωπικότητας-αυτοκαθορισμός του ατόμου.

ΕΥΡΥΤΕΡΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ/ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ = Ηθικοπνευματική καλλιέργεια, μόρφωση.

Τα αγαθά της Παιδείας για το άτομο:

·         Ηθικοποιείται- αποκτά αξίες , ιδανικά

·         Αποκτά συλλογική συνείδηση-συναίσθηση όχι μόνο των δικαιωμάτων, αλλά και των υποχρεώσεών του Þ περιορισμός ατομισμού- συντελεί στην πρόοδο του συνόλου(χρήσιμο μέλος κοινωνίας).

·         Αντλεί δύναμη από τον εσωτερικό του κόσμο, διαθέτει ψυχική-εσωτερική ισορροπία Þ ικανότητα στην αντιμετώπιση προβλημάτων/αντιξοοτήτων/δυσχερειών/δυσκολιών της ζωής-ψυχραιμία, αυτοέλεγχος Þ αυτοσυγκράτηση, χαλιναγώγηση κατώτερων ενστίκτων-παρορμήσεων Þ επιβολή λογικής, τήρηση μέτρου.

·         Ξεπερνά προκαταλήψεις, στερεότυπες αντιλήψεις Þ απελευθέρωση πνεύματος- αποφυγή μονομέρειας- σφαιρική αντιμετώπιση της ζωής- αυτοκαθορισμός.

·         Πρωτοπορεί, αντιστέκεται στην προγονοπληξία, χωρίς να απαρνιέται την παράδοση.

·         Καλλιέργεια δημοκρατικού φρονήματος, αποστροφή προς κάθε μορφή ολοκληρωτισμού- ενδιαφέρον για τα κοινά- συνείδηση ενεργού πολίτη.

·         Πνευματική ωριμότητα.

·         Ανάπτυξη ολοκληρωμένης προσωπικότητας.

·         Οδηγείται στην ευτυχία/ευδαιμονία.

·         Είναι σε θέση να καθοδηγήσει, να αφυπνίσει συνειδήσεις, να ανταποκριθεί στο ρόλο του πνευματικού ανθρώπου.

ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΠΙΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ:

Α) ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

1.      Ανάγκη για εκπαιδευμένο προσωπικό, που θα στελεχώσει επάξια τους παραγωγικούς τομείς-απαίτηση που προκύπτει λόγω της εξέλιξης του πολιτισμού (τεχνολογία- επιστήμη).

2.      Ύπαρξη προσόντων για επαγγελματική αποκατάσταση, λόγω του ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας, των απαιτήσεων των εργοδοτών και της εξέλιξης του πολιτισμού.

Β) ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ

1.      Κρίση πολιτισμού. Επικρατεί αλλοτρίωση, αποπροσανατολισμός του ανθρώπου από την ουσία της ζωής, υπερκαταναλωτισμός- θεοποίηση του χρήματος και των υλικών αγαθών, παραγκωνισμός πνευματικών αναγκών, ιδεολογική σύγχυση, χειραγώγηση, ποδηγέτηση ετεροκαθορισμός, έλλειψη προτύπων, κρίση- εμπορευματοποίηση- αποπροσωποποίηση των ανθρώπινων σχέσεων, ωφελιμισμός, ιδιοτέλεια, χρησιμοθηρία, αθέμιτος ανταγωνισμός, κερδοσκοπία, εκμετάλλευση ανθρώπου από το συνάνθρωπο, αποθηρίωση, κρίση θεσμών, παραδόσεων, ηθικών αξιών/έκλυση- εκφυλισμός των ηθών/ανηθικότητα/ηθική διαφθορά /εκμαυλισμός /αμοραλισμός.

Με τη βοήθεια της παιδείας είναι πιθανό ο άνθρωπος να αναπτύξει μηχανισμούς αντίστασης στα φαινόμενα αυτά.

 

Παρατήρηση/θέμα:

Η παιδεία μπορεί να λειτουργήσει κατασταλτικά προς τα φαινόμενα παθογένειας και παρακμής των σύγχρονων κοινωνιών.

Επιχειρηματολογία (πώς και γιατί μπορεί να το επιτύχει αυτό):

1.      Συμβάλλει στην αυτοσυγκράτηση/αυτοέλεγχο του ανθρώπου Þ το άτομο κυριαρχεί/επιβάλλεται στα κατώτερα ένστικτα και τις παρορμήσεις του-υπερισχύει η λογική.

2.      Συντελεί στον αυτοκαθορισμό- το άτομο αντιστέκεται στη χειραγώγηση, δεν παρασύρεται.

3.      Το άτομο αντιλαμβάνεται τη διπλή του υπόσταση/συνειδητοποιεί πως είναι δισυπόστατο ον και πως εκτός από υλικές ανάγκες έχει και πνευματικέςÞπεριορισμός πνεύματος υλισμού/καταναλωτισμού και των παρελκομένων του.

4.      Συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση, βοηθά την ομαλή ένταξη του ανθρώπου στο κοινωνικό σύνολο, εμποδίζει την περιθωριοποίηση.

5.      Ηθικοποιεί Þ  περιορίζονται τα φαινόμενα έκλυσης των ηθών.

6.      Καλλιεργεί τη συνεργατικότητα, τη συλλογική συνείδηση Þκαταπολέμηση ατομισμού, κρίσης των διαπροσωπικών σχέσεων-περιορισμός μοναξιάς, αποξένωσης, απομόνωσης                 

7.      Παρέχει ειδική μόρφωση, άρα τα απαραίτητα εφόδια που αποτελούν προϋπόθεση για επαγγελματική αποκατάσταση Þ περιορισμός ανεργίας και κατ’ επέκταση των Φ.Κ.Π [φαινομένων κοινωνικής παθογένειας].

 ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΝΝΟΙΩΝ

ΑΓΩΓΗ                 διαφ.               ΠΑΙΔΕΙΑ (ΟΧΙ ΤΑΥΤΟΣΗΜΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ).

       ¯

περιορίζεται στο ρόλο                    

της διαπαιδαγώγησης.     - Επεκτείνεται σε όλα τα ηλικιακά στάδια-ευρύτερη                                         

                                                         έννοια.

ΑΓΩΓΗ                διαφ.         ΜΟΡΦΩΣΗΣ

                                                      ¯

                                             είναι αποτέλεσμα αγωγής και παιδείας.

                                            Στην καθημερινή ζωή, ο όρος ταυτίζεται με τη ΓΝΩΣΗ.

ΟΜΩΣ: ΓΝΩΣΕΙΣ = συντελεστές της μόρφωσης και όχι η ίδια η μόρφωση.

ΕΙΔΗ ΜΟΡΦΩΣΗΣ

·         Γενική = πνευματική καλλιέργεια

·         Ειδική = επαγγελματική. Κατάρτιση σε κάποιον τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Η σωστή ειδική μόρφωση προϋποθέτει τη γενική μόρφωση, ειδάλλως οδηγεί σε πνευματική μονομέρεια και λειτουργεί ανασταλτικά όχι μόνο ως προς την επαγγελματική επιτυχία, αλλά και ως προς την ολοκλήρωση του ατόμου.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: συστηματική παιδεία μέσω διδασκαλίας – μέσω θεσμοποιημένων φορέων.

ΕΙΔΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Α) ανάλογα με το φορέα: 1. ιδιωτική

                                                2. δημόσια

Β) ανάλογα με το επίπεδο: 1. Στοιχειώδης ή κατώτερη ή πρωτοβάθμια (δημοτικό)

                                                  2. Μέση ή δευτεροβάθμια (γυμνάσιο- λύκειο)

                                                  3. Τριτοβάθμια: α) ανώτερη (τεχνολογικά εκπαιδευτικά

                                                       ιδρύματα - Τ.Ε.Ι.) - β) ανώτατη (πανεπιστήμιο και

                                                       πολυτεχνείο – Α.Ε.Ι.)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Πολλοί, ωστόσο, υποτιμούν την έννοια της παιδείας, επειδή δεν είναι άμεσα ορατά τα πρακτικά και οικονομικά οφέλη της.

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ – ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Α) ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Είναι εκείνη που αποβλέπει /στοχεύει στην ευρύτερη καλλιέργεια και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας του ανθρώπου, στον εξανθρωπισμό του. Συνδέεται με τις θεωρητικές σπουδές. Παλαιότερα εθεωρείτο η μόνη παιδεία. Την τεχνική  την ταύτιζαν με τον όρο εκπαίδευση, έτσι υποτιμήθηκε, εφόσον εκπλήρωνε μόνο πρακτικούς στόχους. Αυτό, όμως, προκάλεσε αντιδράσεις, ιδιαίτερα όταν άρχισε η ανάπτυξη του τεχνικού πολιτισμού, με συνέπεια να αντιστραφούν τα δεδομένα και να υποβαθμιστεί η ανθρωπιστική παιδεία. Έτσι, σήμερα, μιλάμε για επιβολή της τεχνοκρατίας στο χώρο της εκπαίδευσης.

Β) ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

¨ΠΟΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ:

1.      Η πρόοδος του τεχνικού πολιτισμού και της επιστήμης- η ευρύτατη διάδοση των ηλεκτρονικών υπολογιστών.

2.      Η τεχνοκρατία στον επαγγελματικό χώρο. Για σωστή κατάρτιση, που θα είναι επαρκής για την εξεύρεση εργασίας και για την εκπλήρωση των επαγγελματικών υποχρεώσεων απαιτείται γνώση του τεχνικού πολιτισμού.

3.      Η ανάπτυξη των επιστημών, η πληθώρα γνώσεων.

¨ΠΟΙΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΛΛΟΧΕΥΟΥΝ [ΕΝΕΔΡΕΥΟΥΝ, ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ, ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΟΥΝ] ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ

Η επικράτηση της τεχνοκρατικής εκπαίδευσης συνεπάγεται τον παραγκωνισμό της ανθρωπιστικής παιδείας και, κατ’ επέκταση, της πνευματικής καλλιέργειας.

ΚΙΝΔΥΝΟΙ:

1.      Ειδίκευση-πνευματική μονομέρεια ® δε διευρύνονται οι πνευματικοί ορίζοντες, όχι σφαιρική αντιμετώπιση της ζωής, συρρίκνωση της κριτικής σκέψης, ετεροκαθορισμός, απώλεια ελεύθερης βούλησης.

2.      Επικρατεί ατομισμός, υποχωρεί το πνεύμα συλλογικότητας, συνεργατικότητας.

3.      Καλλιεργείται η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, της επιτυχίας με κάθε μέσο.

4.      Ωφελιμισμός στην εκπαίδευση – στόχος δεν είναι η απόκτηση ευρύτερης παιδείας – πνευματικής καλλιέργειας, αλλά η απόκτηση τυπικών προσόντων ή η απόκτηση επιφανειακών γνώσεων που χρειάζονται για την είσοδο του μαθητή σε Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. Þ αποτυχία βασικού σκοπού παιδείας, που είναι η μετάδοση γνώσεων – το σχολείο και κυρίως το λύκειο χάνει τον αυτόνομο εκπαιδευτικό του ρόλο και γίνεται προθάλαμος των Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., επικρατεί βαθμοθηρία και αθέμιτος ανταγωνισμός, αναπτύσσονται πελατειακές σχέσεις μεταξύ μαθητών – καθηγητών, κλονίζονται οι σχέσεις μεταξύ συμμαθητών Þ

5.      Αποτυχία και άλλων βασικών στόχων του σχολείου, που είναι:

                             α) ομαλή κοινωνικοποίηση,

                             β) ηθικοποίηση,

                             γ) ολοκλήρωση της προσωπικότητας του μαθητή. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Για να μην εξωθηθεί το ζήτημα σε τέτοιου είδους άκρα, θα πρέπει ναι μεν η παιδεία να παρέχει τις τεχνικές γνώσεις που θα βοηθήσουν το νέο να παρακολουθήσει τις εξελίξεις της εποχής και του πολιτισμού, αφετέρου είναι απαραίτητο αυτό να συνδυαστεί  με μια σωστή ανθρωπιστική παιδεία, η οποία θα παρέχει τη δυνατότητα της ελεύθερης και ολοκληρωμένης ανάπτυξης της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Ο όρος τεχνοκρατική παιδεία δεν περιορίζεται μόνο στην παροχή τεχνικών, πρακτικών και εξειδικευμένων γνώσεων από το σχολείο. Όταν έχει μόνο αυτή τη σημασία, εμπεριέχει πολλούς κινδύνους. Όμως, τεχνοκρατία στην εκπαίδευση εννοούμε και τη χρήση επιστημονικών μεθόδων και δεδομένων ακόμα και στα θεωρητικά μαθήματα. Αυτό είναι θετικό και απαραίτητο, γιατί έτσι η μετάδοση της γνώσης συστηματοποιείται και πραγματοποιείται αποτελεσματικότερα.

Θέμα: Το ζήτημα της επιβολής της τεχνοκρατίας στην εκπαίδευση δε φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τους αρμοδίους, παρά ταύτα ενέχει κινδύνους. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι σε μια τεχνολογικά αναπτυγμένη εποχή, η παιδεία θα πρέπει να προσαρμόζεται στα σύγχρονα δεδομένα. Παρά ταύτα, είναι απαραίτητη η εξισορρόπηση, γι’ αυτό πρέπει να δοθεί βάρος και στην πνευματική καλλιέργεια των νέων ανθρώπων.

Να αναλυθεί το παράθεμα σε κείμενο έως 600 λέξεων, που θα έχει τη μορφή ομιλίας σε ημερίδα που διοργανώνει το σχολείο σας, με αντικείμενο την παρεχόμενη παιδεία.

ΜΑΖΙΚΗ ΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΕ ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΙ (σελ. 24 – 27 σχολικού βιβλίου: Το πρόβλημα της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα μας)

Φαινόμενο έντονο στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.

ΑΙΤΙΑ

1.      Η ανάγκη για επαγγελματική αποκατάσταση. Ένα πτυχίο θεωρείται πως αυξάνει τις πιθανότητες. Αυτό συσχετίζεται με τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας και τις αυξημένες απαιτήσεις των εργοδοτών ® αποτελούν στοιχεία που καθιστούν τα λεγόμενα ‘’τυπικά προσόντα’’ απαραίτητα.

2.      Η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα και η ισχύουσα νομοθεσία υποχρεώνει τους ελεύθερους επαγγελματίες να διαθέτουν τίτλους σπουδών, πριν ενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία, με στόχο την προστασία του πολίτη από απατεώνες και επιτήδειους. Παρομοίως, ο δημόσιος τομέας δίνει προτεραιότητα αλλά και αμείβει περισσότερο τους πτυχιούχους.

3.      Η λανθασμένη νοοτροπία που κυριαρχεί στην οικογένεια, στο σχολείο και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Όσον αφορά την οικογένεια και το κοινωνικό περιβάλλον, η νοοτροπία αυτή σχετίζεται με τον κοινωνικό ρατσισμό που επικρατεί και θεωρεί ανώτερους και κοινωνικά καταξιωμένους τους πτυχιούχους και όσους ασκούν πνευματική εργασία. Ένας ακόμα παράγοντας μπορεί να είναι η ματαιοδοξία των γονέων, η υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων των παιδιών τους, η τάση να υπερηφανεύονται και να καυχώνται για τις επιτυχίες τους, η προβολή δικών τους απωθημένων ή ανεκπλήρωτων επιδιώξεων στα παιδιά. Όσον αφορά τη σχολική πραγματικότητα, το λύκειο είναι πλέον προθάλαμος των ΑΕΙ και ΤΕΙ και έχει απολέσει τον αυτόνομο εκπαιδευτικό του χαρακτήρα, άρα σκοπός του σχολείου θεωρείται η εισαγωγή όσο το δυνατόν περισσότερων μαθητών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, η οποία θεωρείται ως η φυσική κατάληξη και επισφραγίζει όλη τη μαθητική ζωή του νέου.

4.      Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου και η θεσμοθέτηση της δωρεάν παιδείας έχει καταργήσει τους οικονομικούς φραγμούς, όσον αφορά τη συνέχιση των σπουδών, για όσους νέους το επιθυμούν.

5.     ΜΜΕ=>προβολή συγκεκριμένων επαγγελμάτων (ωραιοποίηση / εξιδανίκευση επαγγελμάτων) που όλα σχετίζονται με πτυχία.

6.      Η ίδια η πολιτεία διαχωρίζει τους πολίτες και καλλιεργεί τη νοοτροπία, αλλά ταυτόχρονα διευκολύνει τη φιλομαθή νεολαία με δάνεια, χορήγηση βιβλίων, υποτροφιών, έκπτωση στις μετακινήσεις (μειωμένα εισιτήρια), παροχή στέγης σε απόρους®άρα τους ωθεί σε σπουδές.

7.      Αρκετοί νέοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει για ποιους λόγους θέλουν να σπουδάσουν. Συχνά το αντιμετωπίζουν ως ευκαιρία να ανεξαρτητοποιηθούν, να ζήσουν μόνοι, αλλά χωρίς την υποχρέωση της ένταξης  στην παραγωγική διαδικασία και της αυτοσυντήρησης, εν ολίγοις αντιμετωπίζουν τις σπουδές ως μέσο με το οποίο θα εξασφαλίσουν ανέμελη και ανεξάρτητη ζωή για μερικά χρόνια, καθυστερώντας ταυτόχρονα την ένταξή τους στην παραγωγή, μοίρα η οποία περιμένει όσους δε σπουδάσουν, στο βραχύ/άμεσο μέλλον.

ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

1.      Συχνά οι γονείς κατευθύνουν τα παιδιά σε κλάδους που δεν τους ταιριάζουν®ως επαγγελματίες δεν αποδίδουν τα μέγιστα®υποβάθμιση επαγγελμάτων, χαμηλής ποιότητας παρεχόμενες υπηρεσίες=>μείωση παραγωγής, οικονομική στασιμότητα, οπισθοδρόμηση. Σε προσωπικό επίπεδο: στερούνται τη χαρά της δημιουργίας, γιατί αντιμετωπίζουν το επάγγελμα τους ως καταναγκασμό=> απώλεια ψυχικής ισορροπίας, ανία, πλήξη.

2.      Υπερκορεσμός επαγγελμάτων=>ανεργία.

3.      Πίεση, άγχος, έλλειψη ελεύθερου χρόνου, τυποποίηση σκέψης, πνευματική μονομέρεια, δεν καλλιεργούνται κλίσεις, δεξιότητες-ψυχολογικά προβλήματα, η εισαγωγή γίνεται αυτοσκοπός-αν αποτύχουν θεωρούν ότι ήρθε η συντέλεια του κόσμου (κρούσματα αυτοκτονιών)=>στοιχεία επιβαρυντικά για την ψυχική υγεία των νέων.

4.      Βαθμοθηρία-ανταγωνιστικές σχέσεις, καθεστώς εμπορικών συναλλαγών μεταξύ καθηγητών – μαθητών, αναξιοκρατία, παραπαιδεία, ανάγκη φροντιστηριακής/εξωσχολικής βοήθειας που εξαντλεί οικονομικά τους γονείς-το σχολείο χάνει τον αυτόνομο εκπαιδευτικό του ρόλο και δεν διδάσκει κοινωνικές αρετές.

5.      Εμποδίζεται η ευρύτερη πνευματική καλλιέργεια των νέων, γιατί εξωθούνται στην ειδίκευση από μικρή ηλικία.

6.      Όσοι δεν κατορθώνουν να εισαχθούν σε ελληνικές σχολές συνεχίζουν τις σπουδές τους στο εξωτερικό.

 Αρνητικά της παραπάνω θέσης:

α)  οικονομική εξόντωση οικογενειών.

β)  σπουδές που δεν ανταποκρίνονται στα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας

γ) ειδικά, σπουδές σε χώρες των Βαλκανίων κυρίως προσφέρουν τα τυπικά προσόντα αλλά όχι τις απαραίτητες γνώσεις, όμως τα πτυχία των ανθρώπων από εκεί αναγνωρίζονται τυπικά ως ισότιμα με των αναπτυγμένων χωρών, άρα αυξάνεται ο ανταγωνισμός και η ανεργία των πτυχιούχων

δ) απομάκρυνση από οικογένεια και φιλικό περιβάλλον, μοναξιά, σπουδές σε ξένη γλώσσα, πίεση, μεγάλος βαθμός δυσκολίας, ψυχολογικά προβλήματα.

Άσκηση: 1. Να εντοπιστούν τα δομικά στοιχεία της παραγράφου καθώς και ο τρόπος ανάπτυξής της.

                 2. Με ποιο επιχείρημα στηρίζει ο συγγραφέας την θεματική πρόταση;

                 3. Να δείξετε σχηματικά τη συλλογιστική πορεία του συγγραφέα                             

                                                   (θέση – απόδειξη – συμπέρασμα). 

      ‘’Ο κίνδυνος που ελλοχεύει στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα τόσο για το άτομο όσο και για την ομάδα, δεν έγκειται στην αδιαφορία των νέων για τη συνέχιση των σπουδών τους αλλά ούτε και στην επιθυμία τους γι’ αυτό. Το πρόβλημα είναι πως εξαιτίας της μαζικότητας της τάσης αυτής, αλλοιώνονται οι στόχοι και τελικά, η παρεχόμενη γνώση είναι ημιτελής, επιφανειακή, μονόπλευρη, τόσο στη μέση εκπαίδευση, που λειτουργεί ως προθάλαμος των ΑΕΙ και ΤΕΙ,  όσο και στα ίδια αυτά τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Άρα, το ζητούμενο δεν είναι να αποτραπούν οι νέοι από την τάση τους για περαιτέρω σπουδές, αλλά να βελτιωθεί η ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης.’’

                                                                                            ( Διασκευή από το Blog ‘Φιλο-λογώντας’)